Co zrobić gdy człowieka otacza zimna powłoka? Tak zimna i tak twarda, że tylko wygląd sprawia że nadal wierzymy że to jest człowiek? Ogarnęła mnie dziś złość. Taka złość, że w całym moim ciele rozlała się gorąca lawa, a ręce miały ochote kogoś udusić - ale sukces to poker face. Mam wrażenie czasem, że potrafie wszystko ukryć, no prawie wszystko - jeżeli pokazuje złość - znaczy że tego chce. Skryta? Nie... bardziej woląca mieć swoje problemy tylko dla siebie by sobie samej z nimi radzić. Uwierzcie to jest dobry sprawdzian dla samego siebie - Czy potrafie? potrafie bo w to wierze.Czasami chce wykrzyczeć jak mi źle, a czasami wole w kącie krzyknąć w poduchę. Po co? Po to by chwile pocierpieć a potem znów cieszyć się dniem i ludźmi. Złość, ból, krzywda i cierpienie to strata czasu - i tak za chwile znów będziemy uśmiechnięci. Radość, szczęście i okazywanie uczuć - to największy owoc i pochłaniacz czasu lecz my nawet tego nie odczuwamy bo "szczęśliwi czasu nie liczą" ;) Mówię pusto? Może bo nigdy nie wiadomo jaki głaz na nas spadnie- ale zawsze wiemy jak go możemy zdjąć. Ubolewanie nie jest częścią życia bo to tylko chwila - która mija, chwila - która wróci, ale znów tylko na chwile. Dzień? Tydzień? Miesiąc? -niee nie bd liczyć okresu chwili smutku - bo ja złego nie licze. Licze tylko to co mi wygodnie.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mam tu takie cytaty Platona odnośnie poprzedniej notki:
" A jeśli kiedy taki czy jakikolwiek inny człowiek przypadkiem znajdzie swą drugą połówkę, wtedy nagle dziwny na nich czar jakiś spada, dziwnie jedno drugiemu zaczyna być miłe, bliskie, kochane, taż że nawet na krótki czas nie chcą się rozdzielać od siebie, i niektórzy życie całe pędzą tak przy sobie, a nieumieliby nawet powiedzieć, czego jedno chce od drugiego" - Ja wiem czego chce od tego drugiego bo to co wymaga moje serce ( bądź rozum ) jest częścią i potrzebą do zaspokojenia.
" Miłość jest na imię temu popędowi i dążeniu do uzupełnienia siebie, do całości" - do całości... stwórzmy jedność dwóch ciał.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bo życie to zagadka. My jesteśmy zagadką. Prawda jest zagadką. A co jest pewne i prawdziwe? Nikt tego nie wie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz